Nieuws Borstkanker

Borstkanker komt bij vrouwen met een migratieachtergrond minder vaak voor. Als de diagnose wordt gesteld is dit vaker op jongere leeftijd en in een minder gunstig stadium. Dat blijkt uit onderzoek van Rachel Dassen (Erasmus MC) en collega’s, dat gepubliceerd is in The Breast. De auteurs keken naar gegevens van patiënten met borstkanker in de regio Rotterdam.

Nederlandse onderzoekers hebben laten zien dat later starten en korter behandelen met een zogenoemde CDK4/6-remmer net zulke goede uitkomsten geeft bij patiënten met uitgezaaide hormoongevoelige borstkanker als een langdurige behandeling. Deze slimmere inzet van dure geneesmiddelen geeft 42% minder bijwerkingen en is +/-35.000 euro per patiënt goedkoper dan de internationaal vastgestelde standaardbehandeling. Jaarlijks komen in Nederland zo’n 1700 vrouwen voor deze behandeling in aanmerking. De resultaten zijn maandag 5 juni gepresenteerd op het congres van de American Society of Clinical Oncology (ASCO) in Chicago.

Beschikbaarheid van medische gegevens voor alle betrokkenen, op de juiste plek op het juiste moment. Dat is wat het landelijke samenwerkingsproject OncoNext, waarin ook IKNL partner is, beoogt. Een daadkrachtig initiatief om patiëntinformatie op het gebied van oncologie eenvoudiger uitwisselbaar en herbruikbaar te maken. Onlangs heeft KWF hiervoor bijna 600.000 euro aan subsidie ter beschikking gesteld aan OncoNext projectleider Amsterdam UMC. 

Voor patiënten met uitgezaaide borstkanker zijn tien doelen opgesteld om de zorg de komende jaren te verbeteren. Het verzamelen van patiëntgerapporteerde uitkomsten kan het realiseren van deze doelen ondersteunen. Daarom ontwikkelden Kelly de Ligt (NKI-AVL), Belle de Rooij (IKNL/Tilburg University) en collega’s een internationale standaard om kwaliteit van leven bij uitgezaaide borstkanker in kaart te brengen.

De COVID-19 pandemie deed een stevig beroep op de veerkracht van zorgprofessionals. Naast het stopzetten van screeningsprogramma’s veranderden ook in recordtempo de behandelprotocollen voor borstkanker. Anouk Eijkelboom (IKNL) onderzocht met collega’s het effect van deze veranderingen. 

Chronische vermoeidheid is een van de meest gerapporteerde langetermijneffecten onder mensen die borstkanker hebben (gehad). Hiervoor zijn veel bewezen effectieve eHealth-interventies, maar dat betekent niet dat deze op individueel niveau altijd werken. Daarom maakten Lian Beenhakker (Universiteit Twente) en collega’s van diverse klinische instellingen, universiteiten en IKNL een overzicht van beschikbare eHealth-interventies en de (voorkeursgevoelige) kenmerken. Met dit overzicht kunnen zorgverleners en patiënten makkelijker een interventie vinden die bij de patiënt past.

‘Veroudering zorgt altijd voor afwijkingen, ook weefsel van mijn kalende hoofdhuid heeft afwijkingen’, zo begint prof. dr. Jelle Wesseling, patholoog in het Antoni van Leeuwenhoek een gesprek over de rol van epidemiologische gegevens bij het vraagstuk hoe we overbehandeling van DCIS kunnen voorkomen. ‘Bij pathologie is de context altijd van groot belang, zoals ook de vraag hoe groot het probleem op populatieniveau daadwerkelijk is.'

Het risico op terugkeer van borstkanker verschilt voor iedere patiënt. Toch is de nacontrole volgens de huidige richtlijn voor iedereen hetzelfde. Het NABOR-project (NA BORstkanker) onderzoekt of de nazorg en nacontrole van deze patiëntgroep meer op maat aangeboden kan worden. De studie volgt vanaf volgend jaar 1040 vrouwen in tien ziekenhuizen in Nederland. Het project wordt met een subsidie van 1,5 miljoen euro gefinancierd vanuit het programma Zorgevaluatie en Gepast Gebruik (ZE&GG) van ZonMw.