Nieuws Borstkanker

‘Veroudering zorgt altijd voor afwijkingen, ook weefsel van mijn kalende hoofdhuid heeft afwijkingen’, zo begint prof. dr. Jelle Wesseling, patholoog in het Antoni van Leeuwenhoek een gesprek over de rol van epidemiologische gegevens bij het vraagstuk hoe we overbehandeling van DCIS kunnen voorkomen. ‘Bij pathologie is de context altijd van groot belang, zoals ook de vraag hoe groot het probleem op populatieniveau daadwerkelijk is.'

Het risico op terugkeer van borstkanker verschilt voor iedere patiënt. Toch is de nacontrole volgens de huidige richtlijn voor iedereen hetzelfde. Het NABOR-project (NA BORstkanker) onderzoekt of de nazorg en nacontrole van deze patiëntgroep meer op maat aangeboden kan worden. De studie volgt vanaf volgend jaar 1040 vrouwen in tien ziekenhuizen in Nederland. Het project wordt met een subsidie van 1,5 miljoen euro gefinancierd vanuit het programma Zorgevaluatie en Gepast Gebruik (ZE&GG) van ZonMw.  

Jaarlijks hebben zo’n 3.500 mensen te maken met uitgezaaide borstkanker, blijkt uit een factsheet die vorig jaar het licht zag. Tegelijk weten we nog niet heel veel van die uitzaaiingen: waarom is bijvoorbeeld de overleving voor één op de vier patiënten langer dan 5 jaar en voor de andere groep niet?

De NABON-BOOG wetenschappelijke commissie toetst gegevensaanvragen uit de NKR. Sinds maart 2021 vraagt de commissie of aanvragers een korte pitch geven over hun onderzoek, en daar wordt enthousiast op gereageerd. 

Vergeleken met het eerste coronajaar 2020 kregen in 2021 ruim 1,3 miljoen meer mensen een uitnodiging voor een bevolkingsonderzoek naar darmkanker, borstkanker en baarmoederhalskanker. Dat blijkt uit de jaarlijkse monitors van het RIVM, die IKNL in opdracht heeft vervaardigd.

Patiënten met cT1-2N1 borstkanker die behandeld zijn met neoadjuvante chemotherapie, hebben na minder uitgebreide bestraling een lage recidiefkans. Bij patiënten die bestraald werden volgens een consensus-based richtlijn kwam de ziekte niet vaker of eerder terug dan verwacht. In de eerste vijf jaar na de behandeling kreeg 2,2 procent van de patiënten te maken met terugkerende borstkanker. Dat blijkt uit de RAPCHEM-studie een initiatief van Maastro, Maastricht Universitair Medisch Centrum, onderzoeksgroep BOOG, IKNL en anderen. De resultaten zijn vandaag gepubliceerd in Lancet Oncology.

Marloes Noordhoek (31 jaar) kreeg in 2018, op 28-jarige leeftijd, de diagnose borstkanker met uitzaaiingen in de botten. Marloes: 'Toen ik 16 was is mijn moeder helaas overleden aan borstkanker. Dus ik hield altijd mijn borsten al goed in de gaten. In 2016 heb ik al eens een knobbeltje laten onderzoeken. Ik kreeg te horen dat deze goedaardig was, een bindweefselknobbel ofwel fibroadenoom.' De kans dat dit zou uitgroeien tot een kwaadaardige tumor was te verwaarlozen, zo werd haar verteld. Omdat Marloes een kinderwens had en borstvoeding wilde geven, koos ze er op dat moment voor om niet in haar gezonde lichaam te laten snijden.

Jaarlijks zien duizenden predictiemodellen het licht, maar slechts een fractie daarvan wordt ook toegepast in de klinische praktijk. Promovendus Tom Hueting (University of Twente) zette uiteen aan welke criteria een predictiemodel moet voldoen, en onderzocht de toepassing ervan bij borst- en prostaatkanker.