Nieuws Blaaskanker

Het BlaZIB-onderzoek (BlaaskankerZorg In Beeld) is afgerond. Het doel van deze studie was inzicht geven in de kwaliteit van zorg in Nederland en deze - waar mogelijk - te verbeteren. Om dit te bereiken brachten onderzoekers de blaaskankerzorg in beeld vanaf het optreden van de eerste klachten tot en met een paar jaar na de diagnose en behandeling. Uit dit onderzoek kwamen veel relevante inzichten in de zorg voor blaaskankerpatiënten. Deze zijn inmiddels gedeeld met zowel de wetenschappelijke verenigingen die bij de blaaskankerzorg zijn betrokken als de deelnemende patiënten (en hun naasten).

Chemoradiatie met capecitabine is een patiëntvriendelijker alternatief voor chemoradiatie met 5-fluorouracil (5-FU) bij patiënten met spierinvasief blaascarcinoom. Er is geen verschil in toxiciteit en overleving, terwijl een op capecitabine gebaseerd behandelschema minder medische handelingen met zich meebrengt. Omdat deze optie minder belastend is voor zowel patiënten als zorgverleners, zou chemoradiatie op basis van capecitabine de voorkeur moeten krijgen. Deze aanbeveling blijkt uit een recente studie naar de blaaskankerzorg in Nederland.

Voor mannen met een hoog-risico prostaatkanker zijn er twee veelgebruikte behandelingen: robot-geassisteerde verwijdering van de prostaat en uitwendige bestraling (meestal in combinatie met hormoontherapie). Vaak kunnen patiënten kiezen tussen beide opties. Alleen is het niet bekend wat de beste behandeling is voor individuele patiënten. De RECOVER-studie, een gezamenlijk project van IKNL, de Nederlandse Vereniging voor Urologie en de Nederlandse Vereniging voor Radiotherapie en Oncologie, moet daar verandering in brengen.

Het creëren van een solide basis voor aanbevelingen om de zorg voor patiënten met blaaskanker te verbeteren. Dat is de doelstelling van het proefschrift ‘Blaaskankerzorg in Nederland; zijn richtlijnen en praktijk met elkaar in harmonie?’ van IKNL-onderzoeker Lisa van Hoogstraten. Samen met collega’s onderzocht ze de afgelopen jaren diverse aspecten van de blaaskankerzorg in Nederland door de variatie tussen ziekenhuizen te beoordelen, onderliggende factoren te identificeren en het effect van de variatie op de klinische uitkomsten en de gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven van patiënten te evalueren.

Uit onderzoek blijkt dat er grote ziekenhuisvariatie bestaat in het gebruik van neoadjuvante chemotherapie bij patiënten met spierinvasieve blaaskanker. Dit lijkt impact te hebben op de overleving van de patiënt. De variatie kan voor een deel worden gereduceerd door betere naleving van de richtlijnen voor patiënten met stadium T3-4a blaaskanker en door kritische herevaluatie van de richtlijnen op basis van toekomstig wetenschappelijk onderzoek voor patiënten met stadium T2 blaastumoren. De onderzoekers hopen dat de studie leidt tot meer eenduidig beleid.

Uit een recent gepubliceerde studie blijkt dat beeldvorming met FDG-PET/CT van toegevoegde waarde kan zijn bij de stadiëring (en daarmee de behandeling) van patiënten met spierinvasief blaaskanker. Bij 36 procent van de patiënten met spierinvasief blaaskanker die CT- én FDG-PET/CT-beeldvorming kregen werden positieve lymfeklieren gevonden, versus 11 procent bij patiënten met alleen CT-beeldvorming.

Drieënzestig procent van onderzochte gerandomiseerde studies met immunotherapie bij blaas-, long- en nierkanker bevat een aanpassing aan verschillende aspecten van primaire eindpunten. Tegen de geldende richtlijnen in, werd hier slechts in een minderheid van de studies over gerapporteerd. Dit blijkt uit een vandaag gepubliceerde review in JAMA Oncology. De onderzoekers roepen vakgenoten op om veranderingen aan primaire eindpunten in onderzoek kritisch te beoordelen.

Blaaskanker behoort wereldwijd tot de tien meest voorkomende vormen van kanker. Daarmee zorgt de ziekte voor een aanzienlijke belasting op de zorg. De incidentie van blaaskanker wordt beïnvloed door bevolkingsgroei en vergrijzing, maar ook door blootstelling aan risicofactoren zoals roken. Uit recent onderzoek komen aanbevelingen om de incidentie van blaaskanker te verlagen, de druk op de zorg te verminderen, het leven van blaaskankerpatiënten te verbeteren en de kans op terugkeer van de ziekte te verkleinen.