Nieuws

Op 4 maart 2016  maakte KWF Kankerbestrijding bekend dat IKNL-bestuurder Peter Huijgens in mei de Prof. dr. P. Muntendam prijs in ontvangst mag nemen. Deze gaat ieder jaar naar iemand met bijzondere verdiensten op het vlak van kankerbestrijding in Nederland. Huijgens is vereerd maar blijft vooral ook bescheiden: ‘Ik ben toevallig goed in het leggen van verbindingen, in mensen in contact brengen met elkaar.’ Het geldbedrag van 50.000 euro dat met de prijs gemoeid is, besteedt de IKNL-bestuurder graag aan verder onderzoek naar de diagnose ‘primaire tumor onbekend’.

Op 4 maart heeft KWF Kankerbestrijding bekend gemaakt dat de Prof. dr. P. Muntendamprijs wordt toegekend aan Peter Huijgens vanwege zijn grote inzet voor de oncologische gezondheidszorg. De Muntendamprijs wordt jaarlijks uitgereikt aan iemand met bijzondere verdiensten op het gebied van de kankerbestrijding in Nederland. Wetenschappers, artsen, verpleegkundigen, mensen werkzaam in de psychosociale zorg, vrijwilligers bij kankerpatiëntenverenigingen – iedereen die zich bezig houdt met kanker en kankerbestrijding in Nederland - kan een kandidaat voordragen of zelf worden voorgedragen voor de prestigieuze prijs. Een speciale jury beoordeelt de ontvangen nominaties. Huijgens is sinds 2014 bestuurder van IKNL en was daarvoor langdurig aan het VUmc verbonden als hematoloog.

Naar schatting zijn er op dit moment meer dan 4,3 miljoen mensen in Europa die een zeldzame vorm van kanker hebben gehad en nog steeds leven met de gevolgen daarvan (www.RARECARE.eu). Uit onderzoek blijkt dat de vijfjaarsoverleving voor de groep patiënten met een zeldzame kanker (47%) beduidend lager is dan de vijfjaarsoverleving voor patiënten met veel voorkomende kankersoorten (65%). Daarnaast zijn er verschillen in overleving tussen de Europese regio’s.

IKNL ondersteunt en verzorgt centraal en lokaal datamanagement voor klinische studies, centraal en lokaal trialconsulentschap en ook monitoring. Om deze activiteiten financieel te borgen, biedt het IKNL-trialbureau ook ondersteuning aan bij het aanvragen van subsidies bij KWF Kankerbestrijding. Deze ondersteuning geldt voor alle studies waarvoor IKNL diensten verleent. Aanvragen moeten voor 4 april 2016 zijn ingediend bij KWF.

Perioperatieve chemo(radio)therapie draagt meer bij aan een betere overleving van patiënten met tumoren op de overgang van slokdarm en maag, dan de gekozen chirurgische benadering. Die conclusie trekken Marijn Koëter (Catharina Ziekenhuis, Eindhoven) en collega’s op basis van een studie met population-based data van de Nederlandse Kankerregistratie (NKR) over de periode 2005 – 2012. De studie geeft, gelet op de inclusie van een groot aantal patiënten en de observationele opzet, een goed beeld van de dagelijkse, klinische praktijk.

Jonge overlevenden van dikkedarmkanker maken vaker gebruik van ondersteunende zorg dan oudere overlevenden. Daarnaast hangt het gebruik van ondersteunende zorg samen met de gevoelde behoefte van overlevenden en met klinisch noodzakelijke factoren. Dat blijkt uit onderzoek van Jasmijn Holla (Reade), Joost Dekker (VUmc) en onderzoekers van IKNL. ‘Afgezien van de relatie met een jongere leeftijd lijkt het gebruik van ondersteunende zorg in Nederland heel billijk’, aldus de auteurs. Meer onderzoek is nodig om vast te stellen of er inderdaad sprake is van ongelijkheid in het aanbieden van ondersteunende zorg. Of hebben oudere overlevenden wellicht minder behoefte aan ondersteunende zorg? 

Tussen 2010 en 2013 kreeg 15% van alle patiënten in Nederland met stadium IIIA niet-kleincellige longkanker een operatie, van wie een minderheid voorafgaand ook inductietherapie kreeg. De 4-jaarsoverleving was het hoogste bij patiënten met inductietherapie + chirurgie (51%), gevolgd door chirurgie ± adjuvante therapie (39%) en chemoradiotherapie (27%). Dat blijkt uit onderzoek van Chris Dickhoff (VUmc) en collega’s. Hoewel de studie een aantal beperkingen kent, schept deze voor het eerst een helder beeld van het effect van chirurgie bij patiënten met lokaal gevorderd stadium IIIA NSCLC in Nederland. Extra onderzoek blijft nodig om te bepalen welke patiënten het meeste baat hebben bij een specifieke therapie. 

Oudere patiënten met pancreascarcinoom hebben profijt van centralisatie bij de chirurgische behandeling van pancreascarcinoom. Dat blijkt uit een studie van Lydia van der Geest en collega’s op basis van analyse van uitkomsten van chirurgische behandeling van oudere patiënten met pancreascarcinoom tussen 2005 en 2013. Vanwege het risico van postoperatieve sterfte en slechtere, algehele overleving behoren deze ouderen tot de categorie ‘patiënten met een hoog risico’. Om die reden adviseren de onderzoekers deze patiënten chirurgisch behandeling aan te bieden in ziekenhuizen met hoge operatievolumes.