Nieuws

Patiënten met baarmoederkanker met een hoog pre- en een laag postoperatief risico hebben een minder gunstige prognose in vergelijking met patiënten met een concordant laag risico. Dat zijn de belangrijkste bevindingen van een studie uitgevoerd door Florine Eggink (UMC Groningen) en collega’s naar overeenkomsten en verschillen tussen pre- en postoperatieve risicostratificaties. Volgens de onderzoekers onderstreept deze studie de onafhankelijke prognostische waarde van preoperatief, pathologisch onderzoek, waarvan de uitkomsten meegewogen dienen te worden in de klinische besluitvorming.

Prognostische instrumenten als PREDICT en Adjuvant! geven over het algemeen redelijk goede ramingen voor de algehele 10-jaarssterfte bij patiënten met borstkanker tot 50 jaar. Bij een aantal subgroepen vertonen beide instrumenten echter onder- en overschattingen, zo blijkt uit onderzoek van Ellen G. Engelhardt (LUMC) en een groep collega’s uit binnen- en buitenland. Volgens de onderzoekers dienen prognostische instrumenten voorzichtig gehanteerd te worden, omdat schijnbaar geringe variaties aanzienlijke invloed kunnen hebben op de besluitvorming rond een medische behandeling.

Er is in Nederland minimale ongelijkheid wat betreft de sociaaleconomische status van patiënten met een vroeg stadium van borstkanker en de naleving van richtlijnen voor chemotherapie na een borstoperatie. Dat blijkt uit een studie van Anne Kuijer (Diakonessenhuis) en collega’s met gegevens uit de Nederlandse Kankerregistratie (NKR). Over het algemeen hebben patiënten met een lage sociaaleconomische status een iets kleinere kans om chemotherapie na de operatie te krijgen, maar dat is volgens de onderzoekers niet te wijten aan een gebrek aan financiële mogelijkheden. Het verschil wordt waarschijnlijk veroorzaakt doordat patiënten met een hoge sociaaleconomische status meer geneigd zijn om alle therapeutische opties te doorlopen, zelfs als het voordeel daarvan onzeker is.

Twee onderzoekers van IKNL, dr. Mirian Brink en dr. Avinash Dinmohamed, verzorgen tijdens het 22th congress of the European Hematology Association (EHA) in Madrid een aantal posterpresentaties over de resultaten van recent gehouden onderzoek. Het congres wordt gehouden van 22 -25 juni. 

Zaterdag 20 mei 2017 wordt voor de vijfde keer de nationale Huidkankerdag gehouden door de beroepsvereniging van dermatologen (NVDV), patiëntenverenigingen en andere betrokkenen. Uit cijfers van de Nederlandse Kankerregistratie (NKR) blijkt dat het aantal patiënten met huidkanker de afgelopen vijftien jaar sterk is gestegen. In de meeste gevallen gaat het om goed te genezen basaalcel- en plaveiselcelcarcinomen. Het aantal patiënten met een melanoom, de meest agressievere vorm van huidkanker, laat echter ook een sterk opgaande lijn zien.   

Welke organisaties zijn er werkzaam in de palliatieve zorg? Wie doet wat en hoe verhouden deze partijen zich tot elkaar? Om hier zicht op te krijgen heeft Stichting Fibula samen met Agora en IKNL een infographic laten ontwikkelen: ‘Het landschap van palliatieve zorg'.

De frequentie en duur van de follow-up na behandeling van borstkanker is nog steeds onderwerp van discussie. Maarten Otten, Annemieke Witteveen en collega’s van Universiteit Twente en IKNL beschrijven in het recent verschenen boek ‘Markov Decision Processes in Practice’ een studie waarin onderzocht is hoe de follow-up van deze patiënten optimaal kan worden ingericht. 

Een multidisciplinaire richtlijnwerkgroep is in maart 2017 gestart met de revisie van de richtlijn Vermoeidheid bij kanker in de palliatieve fase, volgens de evidence based methodiek. Dit gebeurt op initiatief van het Platform PAZORI (PAlliatieve ZOrg RIchtlijnen) en IKNL. Via een enquête kunnen zorgverleners en patiënten knelpunten benoemen die volgens hen in de herziene richtlijn aan de orde dienen te komen. De richtlijn is naar verwachting in het najaar van 2018 gereed en dan te raadplegen op Pallialine.nl en via de app PalliArts. De richtlijn wordt vervolgens aangeboden bij de Richtlijnendatabase (FMS) en het Register (ZiN)