Nieuws baarmoederkanker

Door informatie over variatie in diagnostiek en behandelingen periodiek met elkaar te bespreken, kunnen we samen de kwaliteit van zorg voor vrouwen met gynaecologische kanker in Nederland verbeteren. Dit gebeurt onder andere met behulp van de regiorapportages endometriumcarcinoom. In deze regiorapportages wordt een overzicht gegeven van diagnoses en behandelingen met behulp van de Nederlandse Kankerregistratie (NKR). Op basis van deze regiorapportages heeft IKNL een landelijk rapport gemaakt. Dit rapport beschrijft de variatie in oncologische zorg voor patiënten met een endometriumcarcinoom van 2012 tot en met 2016 naar regio.

De ziekenhuizen in de regio Nijmegen hebben multidisciplinaire kennis en expertise gebundeld en de nieuwste wetenschappelijke inzichten toegepast in een regionaal zorgpad endometriumcarcinoom. Door optimale samenwerking willen zij de zorg voor patiënten met endometriumcarcinoom verder verbeteren. Het doel is dat elke patiënte daadwerkelijk de béste zorg op de béste plek krijgt. Daarbij levert elk ziekenhuis dezelfde zorg volgens de beste standaard. 

In 2016 heeft IKNL een regiorapportage geïntroduceerd voor het endometriumcarcinoom. Deze rapportage is bedoeld om binnen een regio met elkaar in gesprek te gaan over de kwaliteit van zorg. Met behulp van figuren wordt per ziekenhuis de stand van zaken gepresenteerd voor specifieke aspecten van de geleverde zorg. Het gaat hierbij onder meer over het aantal diagnoses en behandelingen, maar ook frequentie van adjuvante behandeling bij endometriumcarcinoom en doorverwijzingen binnen en buiten de regio. De regiorapportages zijn in alle regio’s in Nederland besproken. 

In samenwerking met 46 ziekenhuizen in Nederland verricht IKNL momenteel een klinische trial naar een aangepaste, lagere frequentie van de follow-up bij patiënten die eerder zijn behandeld vanwege een vroeg stadium van baarmoederkanker. Nicole Ezendam (IKNL) en collega’s verwachten dat patiënten in de interventiegroep (met een lagere frequentie van de follow-up) een vergelijkbare tevredenheid over de ontvangen nazorg en resultaten zullen hebben in combinatie met een lager zorggebruik en tegen minder kosten in vergelijking met de controlegroep.

Van 22 tot en met 28 januari wordt de Europese Baarmoederhalskanker Preventieweek gehouden.  Stichting Olijf, netwerk voor vrouwen met gynaecologische kanker, benadrukt het belang van een uitstrijkje. “Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan dat ik de oproep voor het maken van een uitstrijkje negeerde toen ik dertig werd”, zegt Mariska Bokma (36). In 2016 werd bij haar baarmoederhalskanker met uitzaaiingen ontdekt. Vijf jaar later heeft Mariska wel een uitstrijkje laten maken. “Ik vraag me vaak af: als ik wel was gegaan, was ik dan niet ziek geworden?" 

Vrouwen met baarmoederkanker die een survivorship care plan ontvangen van hun medisch specialist, maken in het eerste jaar na de behandeling intensiever gebruik van gezondheidszorg in de eerstelijn (huisarts en aanvullende zorg). Dit geldt in het bijzonder voor vrouwen die behandeld zijn met radiotherapie en vrouwen met angstige symptomen, aldus Mette Jeppesen (University of Southern Denmark) en collega’s uit Nederland in een publicatie in de Journal of Cancer Survivorship. Volgens de onderzoekers kan een survivorship care plan bijdragen aan het vroegtijdig zoeken van ondersteunende zorg. Nader onderzoek moet uitwijzen of dit ook leidt tot betere patiëntgerelateerde resultaten op lange termijn. 

De naleving van richtlijnen voor het geven van adjuvante therapie aan patiënten met baarmoederkanker met een laag tot gemiddeld risico is uitstekend in Nederland. Dat blijkt uit een studie van Florine Eggink (UMC Groningen) en collega’s. Bij patiënten met hoog-risico baarmoederkanker is er echter ruimte voor verbetering. Volgens de onderzoekers is er nader onderzoek nodig om beter inzicht te krijgen in de achterliggende oorzaken van het niet naleven van richtlijnen. Mede vanwege het huidige accent op gedeelde besluitvorming.

Patiënten met baarmoederkanker met een hoog pre- en een laag postoperatief risico hebben een minder gunstige prognose in vergelijking met patiënten met een concordant laag risico. Dat zijn de belangrijkste bevindingen van een studie uitgevoerd door Florine Eggink (UMC Groningen) en collega’s naar overeenkomsten en verschillen tussen pre- en postoperatieve risicostratificaties. Volgens de onderzoekers onderstreept deze studie de onafhankelijke prognostische waarde van preoperatief, pathologisch onderzoek, waarvan de uitkomsten meegewogen dienen te worden in de klinische besluitvorming.