Nieuws

Het percentage ouderen dat een of meer medicatie-uitgiftes ontvangt gedurende het hele jaar voor de diagnose dikkedarmkanker, is hoger vergeleken met een controlegroep zonder kanker met vergelijkbare leeftijd en geslacht. Dit aandeel neemt verder toe tijdens de laatste drie maanden voorafgaand aan de kankerdiagnose, zo blijkt uit onderzoek van Felice van Erning (IKNL) en collega’s van onder meer MMC en PHARMO Institute. Het verhoogde medicatiegebruik bij ‘toekomstige’ patiënten is voornamelijk gerelateerd aan comorbiditeit(en), terwijl de medicatie-uitgiftes in de laatste maanden voor de kankerdiagnose voornamelijk gerelateerd lijken te zijn aan (symptoombestrijding van) dikkedarmkanker.

Ouderen met stadium III dikkedarmkanker hebben eenzelfde voordeel van adjuvante chemotherapie wat betreft het verkleinen van het risico op een afstandsrecidief als jongere patiënten. Daarom dient adjuvante chemotherapie ook bij oudere patiënten overwogen te worden. Dat stelt Felice van Erning (IKNL) in haar proefschrift waarop ze woensdag 21 december promoveert aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Het promotieonderzoek toont tevens aan dat monotherapie met capecitabine in de dagelijkse, klinische praktijk beter door ouderen wordt verdragen en voor minder bijwerkingen zorgt, zonder beperking van de overlevingswinst. Combinatietherapie met oxaliplatin zou om die reden niet langer standaard mogen zijn bij oudere patiënten met stadium III dikkedarmkanker. 

Er is een paradigmaverschuiving nodig van medisch, technische oncologische zorg naar mensgerichte zorg. Aanvullende zorg is dan niet langer ‘aanvullend’, maar een vanzelfsprekend onderdeel van de oncologische zorg. Dat was een van de belangrijkste boodschappen van de werkconferentie die maandag 10 oktober plaatsvond bij IKNL in Utrecht over het optimaliseren van aanvullende, oncologische zorg. IKNL presenteerde verschillende innovaties gericht op het verminderen van de fysieke, psychische en sociale gevolgen van (de behandeling van) kanker. Doel was om samen met zorgprofessionals en andere betrokkenen na te denken over het implementeren en beschikbaar stellen van deze zorginnovaties aan patiënten met kanker in de nabije toekomst.

Woensdag 2 november 2016 is een mijlpaal bereikt met het includeren van de 1000e patiënt met dikkedarmkanker in het Prospectief Landelijk CRC cohort. Momenteel staat deelname aan deze trial open in 13 medische centra. De komende maanden zal nog een groot aantal centra gaan deelnemen aan deze studie. Dit om de inclusie van een zo groot mogelijk aantal patiënten met dikkedarmkanker in dit cohort mogelijk te maken.

Onderzoekers meer ondersteuning bieden om meer en betere onderzoeken (trials) naar het effect van behandelmethoden en medicijnen te kunnen realiseren. Dat is het doel van een nieuw samenwerkingsverband, een nationaal platform voor onderzoeker-geïnitieerd, klinisch oncologisch onderzoek:  het Dutch Oncology Research Platform (DORP). ‘De huidige onderzoekstructuur is ontoereikend en houdt de noodzakelijke vernieuwing tegen.’

Prostaatkanker is de meest voorkomende vorm van kanker bij Nederlandse mannen. Ruim 10.000 mannen krijgen jaarlijks deze diagnose. Meestal zijn dit ouderen: 45% van de patiënten is 70 jaar of ouder en 27% is ouder dan 75 jaar. De relatieve overleving van deze oudere patiënten met prostaatkanker is lager dan die van jongere patiënten. Dit komt deels doordat de oudere patiënten vaker gediagnosticeerd worden met een hoger ziektestadium en minder gunstige Gleason graad. In het kader van Movember, prostaatkankermaand zet IKNL de actuele cijfers op een rij.

Het succes van implementatie van persoonlijke zorgplannen (Survivorship Care Plans) in de klinische praktijk bij patiënten met baarmoeder- of eierstokkanker wordt vooral beïnvloed door individuele patiëntfactoren en niet door factoren gerelateerd aan zorgverleners. Het gaat hierbij onder andere om een hogere leeftijd, eierstokkanker en een type D (negatieve en terughoudende) persoonlijkheid. Dat blijkt uit een studie van Belle H. de Rooij (Tilburg University, IKNL) en collega’s. Of alle patiënten met baarmoeder- of eierstokkanker behoefte hebben aan een persoonlijk zorgplan vergt nog nader onderzoek. Bij patiënten met een type D persoonlijkheid kan extra informatie bijvoorbeeld leiden tot meer ongerustheid.

De ziektelast van vestibulair-schwannoom is hoger dan tot dusver werd aangenomen. Uit onderzoek van Maarten Kleijwegt (LUMC), Willem Godefroy (St. Anthonius, Nieuwegein) en IKNL blijkt dat schattingen van de incidentie van deze ziekte in regio's met de hoogste incidentie (37,5 tumoren per één miljoen inwoners) bovendien hoger ligt dan in eerdere studies is gerapporteerd. Deze cijfers geven een reële benadering van de werkelijke ziektelast van vestibulair-schwannoom in Nederland. De mogelijke toename in incidentie hangt vooral samen met het toegenomen gebruik van MRI-scans.