mdo 2.0
MDO 2.0 is een project in opdracht van de Taskforce Oncologie. Betrokken partijen zijn onder meer IKNL, SONCOS, diverse UMC’s, Antoni van Leeuwenhoek en STZ. De vraagstelling is hoe kankerpatiënten multidisciplinair besproken kunnen worden met de juiste disciplines aangehaakt. De oplossing ligt in echelonnering van het multidisciplinair overleg (mdo): het niveau van het mdo aanpassen aan de complexiteit van de zorgvraag.
De basis is het echeloneringsmodel van de HOVON, oorspronkelijk ontwikkeld voor deelname aan wetenschappelijk onderzoek: hoe complexer het onderzoek en behandelingen daarin, hoe hoger het echelon. Inmiddels zijn er in de dagelijkse klinische praktijk ook verschillende niveaus van mdo, gebaseerd op de complexiteit van de patiënt: lokaal overleg voor eenvoudige casussen, en een regionaal of landelijk mdo voor complexere situaties.
Binnen het project wordt gezocht naar manieren om te bepalen op welk niveau mdo een patiënt het beste besproken kan worden. Richtlijnen bevatten vaak beslisbomen, ontwikkeld door experts soms met hulp van IKNL. Een mogelijke oplossingsrichting is dat een behandeladvies vergeleken kan worden met de beslisboom en dat op basis hiervan kan worden bepaald of bespreking in een mdo nodig is.
Regionale oncologienetwerken
Het mdo is een belangrijk onderdeel van de regionale samenwerking waar het Citrienprogramma ‘Naar regionale oncologienetwerken’ naar streeft. Het IKNL ondersteunt het programma daarbij met praktische kennis die voortkomt uit de Nederlandse Kankerregistratie.Lees meer over het deelproject rondom de financiering van mdo's op de website van regionale oncologienetwerken.
Lees ook het rapport 'Ontwikkelingen van regionale oncologienetwerken' van Regionale Oncologienetwerken.
Lees meer
- Toenemend aantal patiënten vraagt mogelijk om efficiëntere organisatie MDO’s
-
Echelonnering van het MDO, artikel in Ocologie up to date, juni 2018
-
Nieuwe organisatie van MDO's, artikel Medned, nov 2019