Nieuws

In 2010 bezoekt Rein van der Leeuw de huisarts. Vage klachten, bloed in de ontlasting. Bij de endoscopie een week later volgt direct de diagnose darmkanker. Net als andere darmkankeroverlevers maakt hij een intensieve fase mee die gepaard gaat met vragen over leven en dood. Rein houdt de ervaringen niet voor zichzelf, anno 2021 is hij voorzitter van de recent opgerichte Stichting Darmkanker. ‘In Nederland zijn ruim 80.000 mensen die leven na hun darmkankerdiagnose; dat aantal verdient een professionele patiëntenorganisatie.’

Jaarlijks horen circa 2800 mensen in Nederland dat zij darmkanker (dikkedarm of endeldarm) met uitzaaiingen bij diagnose hebben. Dat is zo’n één op de vijf patiënten met darmkanker. In het geval van uitgezaaide darmkanker bij diagnose, komen de uitzaaiingen het vaakst voor in de lever, zowel bij dikkedarmkanker (71%) als bij endeldarmkanker (76%).  

Op 24 februari heeft de 10.000e patiënt toestemming gegeven om zijn klinische gegevens in te zetten voor nationaal en internationaal wetenschappelijk onderzoek binnen het Prospectief Landelijk CRC cohort (PLCRC). PLCRC biedt een infrastructuur voor het verzamelen van klinische gegevens, patiëntgerapporteerde uitkomsten en het opslaan van bloed en tumorweefsel van alle patiënten met dikkedarm- of endeldarmkanker. Dit gebeurt na het verkrijgen van toestemming van de patiënt. Het cohort wil leren van iedere patiënt, om de prognose en kwaliteit van leven van de volgende te verbeteren.     
 

December 2020 startte de eerste casestudie binnen het project Regie op Registers Dure Geneesmiddelen (ROR DGM) met als doel om na te gaan of registers ingezet kunnen worden voor cyclisch pakketbeheer. Deze eerste casestudie is door het Zorginstituut Nederland gegund aan de Dutch Colorectal Cancer Group (DCCG) in samenwerking met IKNL. 
 

In 2020 werden ruim 1100 minder darmkankerdiagnoses gesteld ten opzichte van 2019. Het stopzetten van het bevolkingsonderzoek tijdens de eerste coronagolf is daarvan een belangrijke oorzaak. De daling was het grootst gedurende de eerste golf. Dat blijkt uit een analyse van Integraal Kankercentrum Nederland (IKNL), waarbij gekeken is naar het aantal nieuwe diagnoses in de Nederlandse Kankerregistratie (NKR) op basis van signaleringen van de pathologielaboratoria. Een nadere analyse op de stadiumverdeling laat zien dat de daling bij lagere stadia het grootst is. 
 

In 2020 kregen bijna 12.000 patiënten de diagnose darmkanker, dat is minder dan in voorgaande jaren. Sinds 2016 neemt het aantal mensen dat darmkanker krijgt af, mede als gevolg van het bevolkingsonderzoek. Daarnaast lag het aantal diagnoses vorig jaar lager door de coronapandemie. Dat blijkt uit de cijfers die IKNL jaarlijks bijwerkt in het kader van darmkankermaand maart. 
 

De variatie in kwaliteit van leven bij patiënten die behandeld zijn aan darmkanker is groot. Om hier een beter beeld van te krijgen brachten Felix Clouth (Tilburg University, IKNL) en anderen de kwaliteit van leven in kaart in een model van vijf klassen, op basis van PROM-data uit de PROFILES-registratie. Ruim éénderde van de respondenten (37 procent) ervaart een hoge kwaliteit van leven na de behandeling. Waar in kwaliteit van leven wordt ingeboet, speelt comorbiditeit een belangrijke rol. In het nazorgtraject moet daar oog voor zijn. Dat blijkt uit onderzoek gepubliceerd in The Oncologist. 

De incidentie van buikvliesuitzaaiingen bij darmkankerpatiënten neemt toe, zowel in de synchrone als in de metachrone setting. Dat blijkt uit onderzoek van Robin Lurvink, Checca Bakkers en anderen, opgezet met patiëntgegevens uit de Nederlandse Kankerregistratie (NKR). De bevindingen onderstrepen het belang van gerichte klinische trials en kunnen bijdragen aan een maatgerichte follow-up. Buikvliesuitzaaiingen komen, na uitzaaiingen in de lever, bij deze patiëntgroep het vaakst voor.