Nieuws

Minimaal invasieve maagresecties kunnen op een veilige manier worden ingevoerd in ziekenhuizen in Westerse landen, indien de invoering verloopt aan de hand van een introductieprogramma. Dat stellen Hylke Brenkman (UMCU) en collega’s op basis van een studie met data van ruim 1.900 patiënten uit de Nederlandse Kankerregistratie. De onderzoekers keken hierbij naar oncologische resultaten op korte termijn. Voor een definitief antwoord op de vraag of minimaal invasieve maagresecties ook superieur zijn aan open maagresecties, moeten de uitkomsten van gerandomiseerde trials worden afgewacht.

Adolescenten en jong volwassenen die behandeld zijn vanwege een lymfoom, blijken hiervan significante en langdurige effecten te ondervinden op hun gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven. Deze effecten hangen vooral samen met het wel of niet hebben van werk, geslacht, aanwezigheid van comorbiditeit(en), vermoeidheid en psychische nood. Dat staat te lezen in een publicatie van Olga Husson (Radboud UMC, IKNL) en collega’s in Acta Oncologica. De onderzoekers doen de aanbeveling om aanvullende studies uit te voeren naar psychosociale interventies die bij kunnen dragen aan het verminderen van deze negatieve effecten.

Onderzoek van Máxima Medisch Centrum, IKNL en Maastricht UMC+ naar de behandeling van lobulair mammacarcinoom wijst uit dat er bij deze tumorsoort vaker voor een borstamputatie wordt gekozen dan bij het vaker voorkomende ductaal carcinoom in situ. Het onderzoek van promovendus en chirurg-oncoloog Wilfred Truin toont daarnaast aan dat ook het toedienen van chemotherapie (naast hormoontherapie) na de operatie bij dit type borsttumor vaak geen meerwaarde lijkt op te leveren in termen van levensverwachting. Hij vergeleek de behandelwijze van twee typen borstkanker met elkaar en concludeert dat er specifiekere behandelprotocollen nodig zijn.

IKNL en Stichting kanker.nl hebben op 16 maart 2017 een samenwerkingsovereenkomst getekend. Deze stap is een formele bevestiging van de waarde die IKNL hecht aan betrouwbare informatie over kanker voor (ex-)patiënten en hun naasten. Stichting kanker.nl werkt samen met IKNL om de patiënt en de zorgprofessional  met elkaar in gesprek te laten gaan om samen beslissingen te nemen tijdens het ziekteproces. 

Meer dan 4,3 miljoen mensen in de EU hebben een zeldzame vorm van kanker. Het gaat hierbij om circa tweehonderd verschillende zeldzame kankersoorten. Bij elkaar opgeteld maken deze zeldzame vormen van kanker 22% uit van alle kankerincidenties in Europa. Om de kwaliteit van zorg te verbeteren voor patiënten met een zeldzame vorm van kanker, is met EU-subsidie het Joint Action on Rare Cancers (JARC) gestart. IKNL werkt samen met het Cambridge Cancer Centre (Verenigd Koninkrijk) en het Centro di Riferimento Oncologico di Aviano (Italië) aan het borgen van de kwaliteit van zorg binnen dit project.

Dinsdag 19 januari is de Taskforce Cancer Survivorship van start gegaan, een initiatief van een groep zorgprofessionals, patiëntvertegenwoordigers, beleidsmakers en onderzoekers. Zij streven ernaar hun expertise en krachten te bundelen om de begeleiding en zorg voor mensen die leven met kanker en de gevolgen daarvan verder te verbeteren. Peter Huijgens, bestuursvoorzitter van IKNL, geeft 24 maart een toelichting op de plannen tijdens het 2^e Nationale Kankeroverleverschap Symposium in de Jaarbeurs in Utrecht. “Er is een stortvloed aan initiatieven in het land. De volgende stap is dat er meer cohesie en focus nodig is op de hele belangrijke dingen. Daarom moeten we actie ondernemen.”

Op initiatief van het Platform PAZORI (PAlliatieve ZOrg RIchtlijnen) en IKNL start in maart een multidisciplinaire richtlijnwerkgroep met de revisie van de richtlijn ‘Vermoeidheid bij kanker in de palliatieve fase’ (volgens de evidence-based-methodiek). Aanleiding voor revisie is de grote behoefte onder zorgprofessionals aan een complete update van de richtlijn. Het gaat om algemene zorg voor een grote groep patiënten en daarmee heeft de revisie een hoge prioriteit.

Wat is het doel van het Kwaliteitskader palliatieve zorg in Nederland? En hoe kunnen zorgverleners dit kader gebruiken in de dagelijkse praktijk? Deze en vele andere vragen kwamen aan bod tijdens het zesde Nationaal Congres Palliatieve Zorg dat in december 2016 in Lunteren is gehouden. Onder leiding van journalist Ilona Hofstra gingen zorgprofessionals met uiteenlopende disciplines met elkaar in gesprek. Nog zo’n knellende vraag: Hoe zorgen we voor passende financiering van de palliatieve zorg? In dit bericht een weerslag van de belangrijkste vragen en antwoorden.