Behandeling met eiwitremmers effectiever bij longkanker met mutaties
Longkankerpatiënten met een mutatie die de tumor aanwakkert hebben meer baat bij een behandeling met eiwitremmers dan bij traditionele behandelingen zoals chemo- of immunotherapie. Dit blijkt uit cijfers van de Nederlandse Kankerregistratie (NKR), een databank met gegevens van alle patiënten met kanker in Nederland. Onderzoekers van het Medisch Centrum Leeuwarden, het Universitair Medisch Centrum Groningen en het Integraal Kankercentrum Nederland onderzochten de cijfers en concludeerden dat na een behandeling met eiwitremmer 50% van de patiënten na twintig maanden nog in leven is; fors langer dan na een behandeling met chemotherapie.
Mediane overleving van negen naar twintig maanden
Bij longkanker met een mutatie is er een verandering opgetreden in het gen. Zo’n verandering is spontaan en dus meestal niet veroorzaakt door bijvoorbeeld roken. Door die mutatie krijgen cellen bepaalde eigenschappen waardoor ze kunnen blijven delen. Het vormt een tumor. Normale, gezonde cellen hebben deze eigenschappen niet. Bij een traditionele behandeling met chemotherapie is de mediane overleving slechts negen maanden. Bij patiënten met een zogenaamde EGFR-mutatie werken specifieke tumorremmers van het eiwit Tyrosinekinase (TKI’s) veel beter: 50% van de patiënten is na twintig maanden nog in leven. Bijkomend voordeel is dat deze middelen minder bijwerkingen hebben dan chemotherapie en als tablet gegeven kunnen worden. Hierdoor hoeven patiënten niet voor een infuus naar het ziekenhuis.
Resultaten klinische studies bevestigd
In internationale klinische studies werd de werking van eiwitremmers al eerder aangetoond, maar hierbij werden veelal jonge patiënten met een relatief goede gezondheid behandeld. Uit cijfers van de NKR blijkt nu dat de behandeling met eiwitremmers ook goede resultaten geeft bij oudere patiënten en patiënten met een slechte lichamelijke conditie. Naast de EGFR-mutatie bestaan er ook andere mutaties waarvoor nieuwe geneesmiddelen beschikbaar zijn. Tegenwoordig wordt tumorweefsel uitgebreid onderzocht op mutaties voordat een behandelplan wordt gemaakt.
1 augustus Wereld Longkankerdag
Op 1 augustus is het Wereld Longkankerdag. Een dag waarop we aandacht besteden aan mensen die met longkanker te maken hebben of hebben gehad. Wereldwijd worden jaarlijks meer dan 2 miljoen patiënten met longkanker gediagnostiseerd, in Nederland zijn dat er ruim 13.000. Longkanker met een EGFR mutatie wordt vaker gezien in Azië dan in Europa en de resultaten van behandeling met eiwitremmers zijn daar beter. In Nederland krijgen jaarlijks 300 patiënten de diagnose stadium 4 longkanker met EGFR mutatie.
Afname kleincellig longkanker en steeds vaker behandeling gericht op kwaliteit van leven
De incidentie van kleincellig longkanker, ook wel SCLC, in Nederland is de afgelopen 30 jaar aanzienlijk gedaald. Dat blijkt uit een studie van Daphne Dumoulin van het ErasmusMC en collega’s op basis van de Nederlandse Kankerregistratie, waarover onlangs gepubliceerd werd in het European Journal of Cancer. Een toenemend aandeel ouderen en vrouwen kreeg de diagnose kleincellig longkanker. De man-vrouwverhouding werd daardoor vergelijkbaar. Waarschijnlijk als gevolg van meer oudere en waarschijnlijk kwetsbaardere patiënten kregen meer patiënten alleen behandeling gericht op kwaliteit van leven (best supportive care – ofwel BSC).
lees verderBeter onderscheid tussen agressieve en minder agressieve carcinoïden van de long
Het correct diagnosticeren van atypische versus typische carcinoïden (zeldzame, neuro-endocriene tumoren van de long) enkel op basis van een preoperatief biopt blijkt lastig. Dit terwijl atypische carcinoïden een slechtere prognose hebben – die lange follow-up vereist - dan typische carcinoïden én de diagnose de omvang van de operatieve behandeling mogelijk beïnvloedt. Extra (preoperatieve) biomarkers zorgen voor betere prognostische voorspelling bij longcarcinoïden, waardoor voor een deel van de patiënten jarenlange follow-up in de toekomst mogelijk vermeden kan worden. Dit concludeert Laura Moonen (MUMC+) in haar proefschrift, onder andere op basis van gekoppelde data uit de Nederlandse Kankerregistratie (NKR) en Palga. Moonens onderzoek werd gefinancierd door KWF.
lees verder
