Nieuws

Bij welke groepen patiënten wordt een middel ingezet en bij welke groepen patiënten is dit middel werkzaam? Om sneller te leren over de effecten van nieuwe geneesmiddelen, startte IKNL met Performation een traject om de effecten van (nieuwe) geneesmiddelen vroeg na de start van de behandeling te volgen, in eerste instantie voor één type hematologische kanker als pilot. Het doel is te komen tot een snellerend zorgsysteem, aldus prof. dr. Thijs Merkx (voorzitter van de raad van bestuur IKNL en hoofd-halsoncoloog Radboudumc) en internist-hematoloog dr. Ward Posthuma (Reinier de Graaf en medisch adviseur IKNL) in ‘Oncologie Up-to-date’.

Het gebruik van rituximab biosimilars (R-biosimilars) als eerstelijnsbehandeling bij patiënten met diffuus grootcellig B-cel lymfoom (DLBCL, een bepaalde vorm van lymfeklierkanker) bespaart kosten zonder de overlevingsuitkomsten van de patiënt te beïnvloeden. Dit blijkt uit een studie van dr. Mirian Brink, onderzoeker bij IKNL, en dr. Marcel Nijland, vicevoorzitter HOVON-werkgroep lymfomen en internist-hematoloog UMCG en collega’s. Zij maakten daarbij gebruik van gegevens uit de Nederlandse Kankerregistratie (NKR).

De incidentie van hematologische maligniteiten is over de afgelopen 30 jaar meer dan verdubbeld en zal de komende jaren aanzienlijk blijven toenemen. Dit blijkt uit het rapport ‘Hemato-oncologische zorg in Nederland’ dat Integraal Kankercentrum Nederland vandaag uitbrengt. De 5-jaarsoverleving is over het algemeen toegenomen gedurende die tijd, maar dit is minder het geval voor patiënten met myelodysplastische syndromen en voor oudere patiënten. Daarom luidt één van de aanbevelingen van dit rapport ‘Extra aandacht voor de oudere patiënt’. Dit kan onder andere door het opzetten van klinische trials voor patiënten die hiervoor door hun leeftijd, fitheid, comorbiditeit of een combinatie normaliter uitgesloten worden.

Patiënten met een hematologische ziekte zoals sikkelcelziekte of een hematologische kankersoort zoals leukemie of multipel myeloom hebben een grotere kans op een ernstig beloop van een coronavirusinfectie. Amsterdam UMC onderzoekt in samenwerking met Erasmus MC en UMC Groningen de werking van de covid-19-vaccins bij deze groep patiënten. Het IKNL-trialbureau ondersteunt de ziekenhuizen in de uitvoering van deze studie. De studie is gesubsidieerd door ZonMw. 

IKNL-onderzoeker Avinash Dinmohamed nam deel aan het expertpanel in twee webinars van MedTalks over de effecten van de coronacrisis op de kankerzorg. 'Oncologische zorg in het COVID-19 tijdperk, wat hebben we geleerd?' en ‘Hemato-oncologische zorg in het COVID-19 tijdperk wat hebben we geleerd?' zijn webinars over het effect van het aangepaste contact tussen patiënten en artsen, beeldbellen, organisatie van zorg, vaccinatie, aanpassingen van behandelingen en het aantal nieuwe diagnoses. In de webinars gaat een expertpanel onder leiding van Inge Diepman met elkaar in gesprek over deze belangrijke onderwerpen. De informatie in deze webinars is gebaseerd op data NKR-data van IKNL evenals data van DOCC, NFK en Hematon, en de ervaringen van het expertpanel.

Eerstelijnsbehandeling met 6x R-CHOP21 is even effectief in vergelijking met intensievere en meer toxische schema’s met R-CHOP14. R-CHOP21 kan daarom worden overwogen bij alle patiënten met stadium II-IV diffuus grootcellig B-cellymfoom (DLBCL). Dat concluderen Djamila Issa (Amsterdam UMC, Jeroen Bosch Ziekenhuis) en collega’s in een studie met NKR-data. Deze uitkomst dient nog wel bevestigd te worden in een grotere groep patiënten met een langere follow-up.

IKNL publiceert in september 2020 updates van de landelijke rapportages over diffuus grootcellig B-lymfoom (DLCBL), folliculair lymfoom (FL) en multipel myeloom (MM). Deze rapportages zijn updates op nulmetingen en hun vervolgrapportages. In deze rapportages wordt informatie over de diagnostiek en eerstelijnsbehandeling uit de diagnosejaren 2014-2016 aangevuld met informatie uit het diagnosejaar 2017. De meest opvallende bevindingen worden in dit bericht beschreven.

Er is meer aandacht nodig voor de langetermijneffecten van kanker(behandelingen) en preventie daarvan, zoals vermoeidheid, onder overlevenden van een hematologische maligniteit. Dat stellen Dounya Schoormans (Tilburg University) en collega’s in Acta Oncologica. Overlevenden die meer consequenties van hun ziekte ervaren en meer symptomen toeschrijven aan hun ziekte, hebben een hoger risico om substantiële niveaus van vermoeidheid te ervaren tot vele jaren na de diagnose.