Studie naar relatie BMI & diabetes en terugkeer niet-spierinvasieve blaaskanker

Studie naar relatie BMI & diabetes en terugkeer niet-spierinvasieve blaaskanker

Er is bij patiënten met niet-spierinvasieve blaaskanker géén duidelijk verband tussen enerzijds de gemiddelde volwassen BMI en diabetes mellitus en anderzijds het risico op terugkeer of progressie van de ziekte in de eerste vijf jaar na de diagnose. Dat concluderen Jelle Evers (Radboudumc) en collega’s. De onderzoekers adviseren deze relaties verder te onderzoeken in prospectieve studies met gedetailleerde informatie over gewicht (inclusief gewichtsverandering) en diabetes mellitus voor en na de diagnose blaaskanker.

Patiënten met niet-spierinvasieve blaaskanker lopen een groot risico op terugkeer en progressie van hun ziekte. Daarom wordt een intensieve follow-up aanbevolen die hoge kosten met zich meebrengt. Het identificeren van factoren die samenhangen met het risico op terugkeer of progressie van de ziekte biedt wellicht mogelijkheden om de follow-up-schema’s te personaliseren.

Het doel van deze studie was de samenhang te bepalen tussen enerzijds de gemiddelde volwassen body mass index (BMI) en diabetes mellitus en anderzijds het risico op terugkeer en progressie van niet-spierinvasieve blaaskanker. Er zijn aanwijzingen dat obesitas en diabetes mellitus mogelijk samenhangen met een slechtere prognose, maar het bewijs hiervoor is beperkt en niet consistent.

Studieopzet

De onderzoekers identificeerden retrospectief een cohort patiënten uit de Nederlandse Kankerregistratie (NKR) die tussen 1995 en 2010 zijn gediagnosticeerd met niet-spierinvasieve blaaskanker (n = 1.433) en stuurden hen een uitnodiging om deel te nemen aan de Nijmeegse Blaaskankerstudie. Het gemiddelde gewicht tijdens volwassenheid, lengte en eventuele diagnose van diabetes mellitus werd door de deelnemers gerapporteerd door middel van een vragenlijst. Ook werden klinische gegevens over de follow-up verkregen uit de medische dossiers. De samenhang tussen de onderzochte factoren werd gekwantificeerd met proportionele risicoanalyses. Bij alle analyses werden minimale aanpassingssets gebruikt op basis van een ‘Directed Acyclic Graph’.

Resultaten

Van de deelnemende patiënten gaf 14% aan gediagnosticeerd te zijn met diabetes mellitus en meer dan de helft van de deelnemers had overgewicht (45%) of obesitas (9%). Vergeleken met een gezond gewicht bleken overgewicht en obesitas niet samen te hangen met het risico op terugkeer van blaaskanker (gecorrigeerde hazard ratio overgewicht 1,02; 95% betrouwbaarheidsinterval 0,86-1,22; respectievelijk obesitas 1,02; 95% betrouwbaarheidsinterval 0,76-1,38).

Overgewicht en obesitas bleken evenmin samen te hangen met het risico op progressie van de ziekte (hazard ratio overgewicht 1,04; 95% betrouwbaarheidsinterval: 0,74-1,44; respectievelijk obesitas 1,20; 95% betrouwbaarheidsinterval 0,69-2,09). Ook vonden de onderzoekers geen duidelijke samenhang tussen diabetes mellitus en het risico op terugkeer van blaaskanker (hazard ratio 1,22; 95% betrouwbaarheidsinterval 0,98-1,54) en progressie van de ziekte (hazard ratio 1,16; 95% betrouwbaarheidsinterval 0,76-1,76).

Conclusie en aanbevelingen

Jelle Evers en collega’s concluderen dat er in dit onderzoek geen duidelijk verband is tussen enerzijds een gemiddelde BMI tijdens het volwassen leven en diabetes mellitus en anderzijds het risico op terugkeer of progressie van niet-spierinvasieve blaaskanker in de eerste vijf jaar na diagnose. Prospectieve studies met gedetailleerde informatie over gewicht (inclusief gewichtsverandering) en diabetes mellitus voor en na de diagnose blaaskanker zijn nodig om meer inzicht te krijgen in de relatie met het risico op terugkeer en progressie.

De uitkomsten van deze studies kunnen mogelijk bijdragen aan het ontwikkelen van gepersonaliseerde follow-up-schema’s en kunnen wellicht ook bijdragen aan het beter informeren van deze patiënten over controle van hun gewicht en diabetes mellitus ter verbetering van hun prognose.

 

Gerelateerd nieuws

Prognose van blaaskanker met occulte lymfemetastasen

Als na blaasverwijdering bij spierinvasieve blaaskanker blijkt dat de tumor (grotendeels) verdwenen is, blijken er bij ongeveer vier procent van deze patiënten occulte (onverwachte) uitzaaiingen in de lymfeklieren te zijn. Voor deze patiënten geldt een slechtere overleving. Dat blijkt uit een studie van de BlaaskankerZorg in Beeld (BlaZIB)-groep.

lees verder

NKR monitort impact COVID-19-pandemie op uro-oncologische zorg

jonge man aan beeldscherm

Op dit moment wordt de reguliere zorg weer afgeschaald vanwege de tweede COVID-19-golf. Naast afname en uitstel van het aantal kankerdiagnoses zijn andere effecten op de oncologische zorg nog grotendeels onbekend. Welk effect heeft uitstel of aanpassing van de zorg op de uitkomsten van behandeling? Deze en andere vragen kunnen in de toekomst worden beantwoord op basis van data uit de Nederlandse Kankerregistratie (NKR).

lees verder