Gepersonaliseerde follow-up: betere risico-inschatting & lagere zorgkosten

Een belangrijk doel van de follow-up na primaire chirurgie van borstkanker is vroege detectie van eventuele locoregionale terugkeer van de ziekte. In deze studie worden twee gepersonaliseerde, gesimuleerde follow-up-schema’s vergeleken gebaseerd op een tijdsafhankelijk prognostisch model voor locoregionale terugkeer van borstkanker. Ook is de effectiviteit van deze follow-ups gekwantificeerd.

Studieopzet

De onderzoekers selecteerden chirurgisch behandelde patiënten met een vroeg stadium van borstkanker in de Nederlandse Kankerregistratie (NKR) die tussen 2003 en 2008 zijn gediagnosticeerd. Met het INFLUENCE-nomogram werd de 5-jaarsoverleving geschat voor het optreden van locoregionale recidieven. Ook werden twee drempelwaarden voor de follow-ups gedefinieerd met een gevoeligheid van 95%.

De geschatte risico’s op een locoregionaal recidief werden gepresenteerd als basis voor het plannen van de follow-ups in de twee gesimuleerde schema’s. Het aantal potentieel bespaarde follow-up-bezoeken en de bespaarde kosten voor elk follow-up-schema werden vergeleken met de aanbevelingen in de huidige richtlijn en het geobserveerd gebruik van follow-ups in een trainings- en testcohort.

Resultaten

De onderzoekers berekenden twee drempelwaarden aan de hand van risicovoorspellingen van locoregionale recidieven van 30.379 patiënten met borstkanker gediagnosticeerd tussen 2003 tot 2006 (trainingscohort). De drempelwaarde leverde een follow-up-gevoeligheid op van 62,5% en een potentiële besparing van 62% van het aantal follow-up-bezoeken en een besparing van € 24,8 miljoen over vijf jaar.

Wanneer een drempelwaarde met 95% gevoeligheid werd gebruikt, daalde het aantal follow-up bezoeken met 17% met een besparing van € 7 miljoen ten opzichte van de huidige richtlijnen. Vergelijkbare resultaten werden verkregen door deze drempelwaarden toe te passen op een testcohort met 11.462 patiënten die gediagnosticeerd waren in 2007 of 2008. Vergeleken met de geobserveerde follow-ups in de klinische praktijk, is de potentiële kostenbesparingen beperkt.

Conclusie en aanbevelingen

Teresa Draeger en collega’s concluderen dat gepersonaliseerde follow-up-schema’s gebaseerd op de individuele risico-inschatting van locoregionale recidieven met behulp van het INFLUENCE-nomogram kunnen bijdragen aan verlaging van het aantal follow-up-bezoeken, mits een beperkt risico op vertraagde detectie van locoregionale recidieven van borstkanker wordt geaccepteerd. De prestaties van het model kunnen volgens de onderzoekers verder worden verbeterd door de architectuur flexibeler te maken door opname van meer diagnostische informatie (bijvoorbeeld MRI-scans) en inclusie van extra risicofactoren die de kans op locoregionale recidieven en tweede, primaire tumoren beïnvloeden. Ook kan de effectiviteit van follow-ups worden versterkt door de focus meer te richten op patiënten met een hoog risico.

Een sterk punt van deze studie is het gebruik van een omvangrijke hoeveelheid representatieve data uit de klinische praktijk verzameld door de Nederlandse Kankerregistratie. De generaliseerbaarheid van de uitkomsten van deze studie worden onderstreept door het feit dat de prestaties van nieuwe ontwikkelde strategieën veel gelijkenis vertonen met het trainingscohort en de onafhankelijke toets aan het testcohort. In de nabeschouwing gaan de onderzoekers in op een aantal aannames en mogelijk verstorende factoren.

• Teresa Draeger, Vinzenz Voelkel, Catharina G M Groothuis-Oudshoorn, Miha Lavric, Jeroen Veltman, Anneriet Dassen, Liesbeth J Boersma, Annemieke Witteveen, Gabe S Sonke, Hendrik Koffijberg, Sabine Siesling: Applying Risk-Based Follow-Up Strategies on the Dutch Breast Cancer Population: Consequences for Care and Costs. Value Health. 2020 Sep;23(9)
• Meer informatie over deze publicatie is verkrijgbaar via bibliotheek@iknl.nl