Het landschap van palliatieve zorg in beeld
Welke organisaties zijn er werkzaam in de palliatieve zorg? Wie doet wat en hoe verhouden deze partijen zich tot elkaar? Om hier zicht op te krijgen heeft Stichting Fibula samen met Agora en IKNL een infographic laten ontwikkelen: ‘Het landschap van palliatieve zorg'.
De organisaties in de palliatieve zorg werken op vier niveaus: lokaal, regionaal, bovenregionaal en landelijk. Iedere partij heeft een eigen focus en verantwoordelijkheid in de ondersteuning van patiënten, naasten en zorgverleners.
Communicatie-instrument
De infographic biedt netwerkcoördinatoren, adviseurs en consulenten palliatieve zorg een handig instrument in de communicatie met zorgverleners, bestuurders en netwerkleden in de regio. In enkele beelden kunnen zij nu inzichtelijk maken hoe het landschap van de palliatieve zorg er op dit moment uitziet.
Fibula heeft de infographic in nauwe samenwerking met Agora en IKNL ontwikkeld op verzoek van coördinatoren van Netwerken Palliatieve Zorg. Omdat de ontwikkelingen in het landschap natuurlijk niet stilstaan, laat Fibula de infographic periodiek actualiseren. Voor vragen of opmerkingen kunt u contact opnemen met Greet van der Zweep van Stichting Fibula.
Streefnormen voor goede palliatieve zorg vastgesteld door koppeling van databronnen
Een recente studie bracht in kaart welke ziekenhuiszorg mensen ontvingen die overleden aan een aandoening die relevant is voor palliatieve zorg, en op welke plaats ze uiteindelijk overleden. Daarnaast keek het team van onderzoekers, waaronder NIVEL-onderzoeker Mariska Oosterveld en IKNL’er Manon Boddaert, wat de variatie was tussen verschillende regio’s. Hun resultaten verschenen in het tijdschrift BMC Palliative Care. Het team formuleerde op basis van de resultaten best-practice streefnormen voor goede palliatieve zorg.
lees verderNaasten onvoldoende betrokken bij palliatieve zorg voor patiënten met uitgezaaide kanker
Steeds meer mensen krijgen te maken met de gevolgen van vergevorderde kanker en palliatieve zorg. Dit heeft grote impact op de kwaliteit van leven van patiënten en dat van hun naasten. Daarbij blijkt dat het emotioneel functioneren van naasten vaak harder geraakt wordt dan dat van de patiënten zelf. Naasten ervaren echter te weinig aandacht voor hun welbevinden vanuit zorgverleners. Dat leidt ertoe dat naasten minder tevreden zijn over de zorg voor de patiënt én voor zichzelf. Door hen beter te betrekken in de zorg voor de patiënt en handreikingen te bieden voor bijvoorbeeld ontspanning, kan het welbevinden van zowel patiënt als naaste verbeteren.
lees verder