Voorkeursbehandelingen bij adeno- en plaveiselcelcarcinoom van de slokdarm
Neoadjuvante chemoradiotherapie plus chirurgie dient bij patiënten met curabel adenocarcinoom van de slokdarm als voorkeursbehandeling geadviseerd te worden. Bij patiënten met plaveiselcelcarcinoom van de slokdarm (met twee of meer comorbiditeiten of een leeftijd van 75 jaar of ouder) lijkt definitieve chemoradiotherapie tot vergelijkbare overlevingsresultaten te leiden als neo-adjuvante therapie gevolgd door een resectie. Dat concluderen Zohra Faiz (UMC Groningen) en collega’s in Annals of Surgical Oncology op basis van onderzoek met gegevens uit de Nederlandse Kankerregistratie (NKR). Extra prospectieve studies zijn volgens de onderzoekers nodig om tot een betere selectie van patiënten te komen.
In deze population-based studie is de impact van leeftijd en comorbiditeit beoordeeld op de keuze en uitkomsten van definitieve chemoradiotherapie versus neoadjuvante chemoradiotherapie plus chirurgie bij patiënten met potentieel curabele slokdarmkanker. Het gaat hierbij om alle patiënten met stadium cT1N+ / cT2-3, TX, elke cN, en cM0 die tussen 2004 en 2014 zijn gediagnosticeerd in Zuidoost-Nederland. De algehele overleving werd vergeleken met de Kaplan-Meier-methode en multivariabele Cox-regressieanalyse.
Resultaten
In totaal werden gegevens van 702 patiënten geïncludeerd. Een leeftijd van 75 jaar en ouder (odds ratio 8,6) en aanwezigheid van meerdere comorbiditeiten (odds ratio 3,1) hingen samen met een hogere kans op definitieve chemoradiotherapie vergeleken met neoadjuvante chemoradiotherapie plus chirurgie. De sterkste relaties werden gevonden voor de combinatie van hypertensie plus diabetes (odds ratio 3,8) en de combinatie cardiovasculaire aandoening met pulmonale comorbiditeit (odds ratio 3,2).
Patiënten met curabele adenocarcinoom van de slokdarm die definitieve chemoradiotherapie kregen, hadden een slechtere overleving dan patiënten die behandeld werden met neoadjuvante chemoradiotherapie plus chirurgie, ongeacht hun leeftijd en het aantal en type comorbiditeiten. In tegenstelling hiermee was de algehele overleving van patiënten met plaveiselcelcarcinoom met twee of meer comorbiditeiten of een leeftijd van 75 jaar of ouder vergelijkbaar tussen beide groepen.
Conclusies en nabeschouwing
Zohra Faiz en collega’s concluderen dat het histologische tumortype bij het maken van behandelkeuzes essentieel is bij patiënten met slokdarmkanker die ouder dan 75 jaar zijn of multipele comorbiditeiten hebben. Bij patiënten met potentieel curabel adenocarcinoom van de slokdarm dient neoadjuvante chemoradiotherapie plus chirurgie als voorkeursbehandeling gezien te worden. Bij patiënten met plaveiselcelcarcinoom van de slokdarm met twee of meer comorbiditeiten of een leeftijd van 75 jaar of ouder lijkt definitieve chemoradiotherapie tot vergelijkbare overlevingsresultaten te leiden als neo-adjuvante therapie gevolgd door een resectie. Voor een betere selectie van patiënten die baat kunnen hebben bij definitieve chemoradiotherapie zijn volgens de onderzoekers prospectieve studies nodig.
- Faiz Z, van Putten M, Verhoeven RHA, van Sandick JW, Nieuwenhuijzen GAP, van der Sangen MJC, Lemmens VEPP, Wijnhoven BPL en Plukker JTM. ‘Impact of Age and Comorbidity on Choice and Outcome of Two Different Treatment Options for Patients with Potentially Curable Esophageal Cancer.’ Ann Surg Oncol. 2019 Feb 4
- Meer informatie over deze publicatie is verkrijgbaar via bibliotheek@iknl.nl
