Terugkerende urineweginfecties zijn risico voor krijgen van blaaskanker
Frequente urineweginfecties zijn positief geassocieerd met het risico op blaaskanker. Die conclusie staat te lezen in een publicatie van Sita Vermeulen (Radboudumc) en collega’s in het British Journal of Cancer. Patiënten daarentegen die een beperkt aantal keren een blaasontsteking hebben gehad en behandeld werden met antibiotica, lieten een verlaagde kans op blaaskanker zien. Dit geldt echter niet voor niet-rokers en postmenopauzale vrouwen. De onderzoekers onderstrepen dat er meer onderzoek nodig is om het verband tussen urineweginfecties en blaaskanker verder te ontrafelen en de afzonderlijke effecten die hierbij een rol spelen.
Er bestaat controverse over de vraag of urineweginfecties een risicofactor zijn voor het ontstaan van blaaskanker. In deze studie is het verband onderzocht tussen urineweginfecties en blaaskanker met behulp van gegevens van de Nijmeegse blaaskankerstudie, een van de grootste patiënt-controle studies op het gebied van blaaskanker wereldwijd.
Medische geschiedenis populatie
De onderzoekers analyseerden informatie over de medische geschiedenis en leeftijd bij aanvang van het geregeld optreden van blaasontstekingen (‘terugkerende blaasinfectie’) en het aantal en de leeftijd bij aanvang van blaasontstekingen die met antibiotica werden behandeld (‘blaasinfectie met antibiotica’) bij 1.809 patiënten gediagnosticeerd met blaaskanker en 4.370 controlepersonen. De wedverhoudingen (odds ratio's; OR) en betrouwbaarheidsintervallen (BI 95%) werden apart berekend voor mannen en vrouwen en gecorrigeerd voor leeftijd, opleiding, roken en het gebruik van aspirine / ibuprofen.
Zoals verwacht was de kans op een blaasontsteking bij vrouwen hoger dan bij mannen. Het hebben van terugkerende blaasinfecties werd geassocieerd met een verhoogd risico op blaaskanker (mannen: OR 6.6 (4,2-11); vrouwen: 2,7 (2,0-3,5); BI 95%) met sterkere effecten op het krijgen van spierinvasieve blaaskanker. Statistisch significant verlaagde risico's (OR's ~0.65) werden waargenomen tot maximaal vijf blaasinfecties behandeld met antibiotica; in het bijzonder bij personen die (eerder) rookten en behandeld waren met antibiotica vanwege een blaasontstekingen op een jongere leeftijd. Bij vrouwen werd blaasontsteking na de menopauze geassocieerd met een hoger risico op blaaskanker, ongeacht het aantal episodes.
Conclusies en discussie
Sita Vermeulen en collega’s concluderen dat het geregeld hebben gehad van een blaasontsteking positief geassocieerd is met het risico op blaaskanker. Daarentegen bleek een beperkt aantal blaasontstekingen in combinatie met behandeling met antibiotica geassocieerd te zijn met een verlaagd kans op blaaskanker. Dit geldt echter niet voor niet-rokers en postmenopauzale vrouwen.
In een discussieparagraaf aan het eind van de publicatie gaan de onderzoekers onder meer in op het beschermende effect van antibiotica bij optreden van een beperkt aantal urineweginfecties. Dit beschermende effect suggereert dat het gunstige anti-kankereffect van antibiotica zoals beschreven door Seay et al (1996) en Kamat en Lamm (2004) opweegt tegen de schadelijke effecten van (sporadische) infectie en daaropvolgende productie van stikstofoxide. Het is echter onduidelijk of slechts een paar korte antibioticakuren het risico op blaaskanker kan verminderen.
De onderzoekers onderstrepen om die reden dat het belangrijk is extra aandacht te schenken aan het totaal aantal urineweginfecties, leeftijd bij aanvang, plaats van de ontsteking en het gebruik van antibiotica om toekomstig onderzoek mogelijk te maken naar het verband tussen urineweginfecties en blaaskanker met als doel de afzonderlijke effecten verder te ontrafelen.
-
S.H. Vermeulen, N. Hanum, A.J. Grotenhuis, G. Castanõ-Vinyals, A.G. van der Heijden, K.K. Aben, I. U. Mysorekar en L.A. Kiemeney. ‘Recurrent urinary tract infection and risk of bladder cancer in the Nijmegen bladder cancer study’. * Meer informatie over deze publicatie is verkrijgbaar via bibliotheek@iknl.nl
