Cijfers huidkanker
Hieronder vindt u een overzicht van de incidentie-, overlevings-, prevalentie- en sterftecijfers gebaseerd op data uit de Nederlandse Kankerregistratie.
Op Kanker.nl vindt u informatie over huidkanker voor patiënten en naasten. De Huidkanker Stichting (HUKAS) is de patiëntenvereniging voor mensen met non-melanoom huidkanker. Stichting Melanoom richt zich op mensen met melanoom (en oogmelanoom).
Incidentie huidkanker
De meest voorkomende types huidkanker zijn basaalcelcarcinoom (BCC, circa 70% van alle nieuwe patiënten), plaveiselcelcarcinoom (PCC, circa 20%) en melanoom (circa 10%). Daarnaast zijn er nog enkele zeldzame vormen van huidkanker, zoals Merkelcelcarcinoom.
PCC en Melanoom
Verschillende premaligne afwijkingen gelden als mogelijke voorstadia van huidkanker. Actinische keratose en Morbus Bowen kunnen worden beschouwd als voorstadia van PCC en melanoma in situ en lentigo maligna van melanoom (kwaadaardige moedervlek).
Melanoom is van de meest voorkomende vormen van huidkanker de meest agressieve vorm en zaait in 20% van de gevallen uit. Uitzaaiingen van melanoom zijn sterk geassocieerd met een afname in de kans op overleving.
Uit gegevens van kankerregistraties uit 18 Europese landen blijkt dat de incidentie van invasieve en in situ melanomen is toegenomen tussen 1995 en 2012. De trends in incidentie verschilden aanzienlijk tussen de Europese landen, waarbij de groei in incidentie in Nederland uitzonderlijk groot was.
BCC
In NKR Cijfers wordt sinds 2024 ook BCC van de huid getoond. De incidentie van deze goed-behandelbare vorm van huidkanker is landelijk beschikbaar vanaf 2017. BCC van de huid wordt niet meegenomen in het totaal van huidkanker en ook niet in het totaal van alle kankersoorten.
Overleving huidkanker
De overleving van plaveiselcelcarcinoom (PCC) is hoog en is over de jaren licht verder gestegen. Tien jaar na de diagnose is ongeveer 90% van de patiënten met PCC nog in leven. Voor melanoom is er over de jaren een duidelijke verbetering in de overleving. De relatieve 5-jaarsoverleving is tussen 1991 en 2017 gestegen van 83% naar 92%. Aan basaalcelcarcinoom (BCC) overlijden in principe geen patiënten (en de overleving is om die reden niet getoond).
Onderstaande grafieken tonen de relatieve overleving, dat wil zeggen dat er is gecorrigeerd voor de normale levensverwachting op basis van de sterftetafels naar leeftijd en geslacht. De cijfers voor 2022 en 2023 zijn nog niet definitief.
Prevalentie huidkanker
De 10-jaarsprevalentie geeft het aantal patiënten weer dat in Nederland woont en in de 10 jaar daarvoor is gediagnosticeerd met kanker. De 10-jaarsprevalentie stijgt vanwege de vele diagnoses en goede overleving.
De 10-jaarsprevalentie van plaveiselcelcarcinoom is meer dan 89.000 en van melanoom meer dan 56.000.
De 10-jaarsprevalentie voor BCC is naar schatting 293.000. Deze is niet exact te herleiden doordat er destijds geen landelijke registratie was. De data zijn geëxtrapoleerd op basis van de voormalige regio die tot 2014 ondersteund werd door Integraal Kankercentrum Zuid (IKZ); dit betreft de regio Noord-Brabant en Noord-Limburg.
Sterfte huidkanker
Het sterftecijfer van melanoom steeg over de jaren naar ongeveer 4,6 per 100.000, maar is vanaf 2010 min of meer stabiel. Jaarlijks overlijden ongeveer 800 patiënten door melanoom.
De sterfte aan de overige huidkanker (niet-melanoom) is relatief laag, het gaat in totaal om ongeveer 150 sterfgevallen per jaar.
De sterftecijfers (doodsoorzaken) van het Centraal Bureau Statistiek maken geen onderscheid binnen de niet-melanoom vormen van huidkanker. In de praktijk betreffen deze sterfgevallen patiënten met plaveiselcelcarcinoom en een aantal zeldzamere vormen van huidkanker.
Gezien de hoge relatieve overlevingscijfers kan worden gesteld dat er nauwelijks patiënten overlijden aan basaalcelcarcinoom.
Huidkanker in 2032
In oktober 2022 publiceerde IKNL het rapport 'Kanker in Nederland, trends en prognoses tot en met 2032', met daarin ook de prognoses voor huidkanker.
Incidentie Melanoom
Het risico op melanoom neemt al jaren toe en blijft naar verwachting de komende jaren toenemen. Net als bij andere vormen van huidkanker vormt overmatige blootstelling aan uv-straling de belangrijkste risicofactor voor het ontstaan van melanomen. Regelmatige en vooral intense uv-blootstelling en verbranding op jongere leeftijd lijken met name een risico te vormen voor dit type huidkanker. De komende tien jaar wordt een flinke stijging van het aantal diagnoses verwacht: bij vrouwen van 3.576 diagnoses in 2019 tot ruim 5.200 in 2032 en bij mannen van 3.496 diagnoses in 2019 tot 5.400 in 2032. De toename in het aantal diagnoses wordt vooral veroorzaakt door een stijging onder 60-plussers. In de jongste leeftijdsgroep zien we een lichte daling in het aantal diagnoses, mogelijk door een
Incidentie BCC
Het risico op het ontwikkelen van basaalcelcarci - noom (BCC) van de huid is de afgelopen decennia bij zowel vrouwen als mannen gestegen. De verwachting is dat dit risico verder stijgt in de komende jaren, waarschijnlijk door een toename in blootstel - ling aan uv-straling in het verleden, de belangrijkste risicofactor voor huidkanker. In 2019 kregen 24.816 vrouwen en 23.885 mannen de diagnose BCC van de huid. Dit aantal neemt tot en met 2032 toe tot ongeveer 32.000 vrouwen en 36.000 mannen. De grootste stijging is te zien onder 60-plussers. Het aantal mensen dat jonger is dan 60 jaar en een diagnose BCC krijgt, blijft vrijwel gelijk (mannen) of daalt licht (vrouwen).
Incidentie PCC
Het risico op plaveiselcelcarcinoom (PCC) van de huid is in de afgelopen dertig jaar toegenomen, waarschijnlijk door een toename in de mate waarin mensen blootgesteld zijn aan uv-straling gedurende het leven. De komende jaren blijft het risico op PCC naar verwachting stijgen, ook door de invloed van de vergrijzing van de bevolking, al neemt de snelheid waarmee dit risico stijgt over tijd af. Het aantal vrouwen dat de diagnose PCC van de huid krijgt, neemt toe van 5.709 in 2019 tot ongeveer 9.700 in 2032 en het aantal mannen van 6.932 in 2019 tot ruim 11.000 in 2032. Net als bij BCC zal naar verwachting ook bij PCC het aantal diagnoses onder mensen jonger dan 60 jaar licht afnemen.
Overleving Melanoom
De relatieve overleving van melanoom is in de afgelopen decennia verbeterd. Vooral bij mannen is er een duidelijke vooruitgang te zien. In 1990-1994 lag de 5-jaarsoverleving bij mannen met 73% nog een stuk lager dan bij vrouwen, waar de 5-jaars - overleving in die periode 86% was. In 2015-2019 was de overleving bij zowel mannen als vrouwen gestegen naar ruim 90%. De verbetering in overleving is met name het gevolg van toegenomen bewustzijn, vroegtijdigere opsporing en de invoe - ring van immunotherapie en doelgerichte therapie voor behandeling van melanomen met een hoog stadium.
Overleving PCC
De relatieve overleving van mensen met de diagnose PCC van de huid was al hoog en is de afgelopen decennia zelfs nog iets verbeterd. Het percentage vrouwen dat vijf jaar na diagnose nog in leven is, is gestegen van 92% in 1990-1994 naar 96% in 2015- 2019. Bij mannen betreft het een stijging in deze periode van 90% naar 93%. Deze verbetering is voornamelijk het gevolg van meer bewustzijn, tijdigere opsporing en verbeteringen in de diagnostiek
Prevalentie Melanoom
In 2019 waren er 27.077 vrouwen en 23.134 mannen die in de tien jaar daarvoor de diagnose melanoom hadden gekregen. Naar verwachting neemt deze 10-jaarsprevalentie voor zowel vrouwen als mannen toe naar ruim 44.000 in 2032.
Prevalentie PCC
Naar verwachting neemt de 10-jaarsprevalentie van PCC van de huid toe van 34.095 vrouwen en 40.018 mannen in 2019 tot ongeveer 73.000 vrouwen en 76.000 mannen in 2032.
Sterfte Melanoom
Melanoom is de dodelijkste vorm van huidkanker. Het risico om eraan te overlijden is tot ongeveer 2012 gestegen, maar neemt sindsdien af. Verwacht wordt dat dit risico verder daalt in de komende tien jaar. De verwachting is dat het aantal sterfgevallen door melanoom de komende jaren daalt onder mannen: van 454 in 2019 naar 375 in 2032. Bij vrouwen blijft het aantal sterfgevallen rond de 300 en is daarmee vrijwel gelijk aan de 297 sterfgevallen in 2019.
Lees hier het hele rapport 'Kanker in Nederland, trends en prognoses tot en met 2032'