Nieuws

Zegelringcelcarcinoom is een zeldzame vorm van darmkanker die bij ongeveer 1 procent van de patiënten voorkomt. Dit subtype wordt bij zowel patiënten met coloncarcinoom als rectumcarcinoom geassocieerd met een slechte overleving. Vanwege deze slechte prognose is er behoefte aan meer inzicht in de effectiviteit van aanvullende therapieën. Dr. Niek Hugen (Radboudumc) en onderzoekers van IKNL tonen in deze studie aan dat patiënten met een zegelringcelcarcinoom een vergelijkbaar voordeel hebben van adjuvante chemotherapie als patiënten met andere vormen van darmkanker.

De prognose van overlevenden van een colorectale tumor neemt toe met elk extra overleefd jaar sinds diagnose. De grootste verbeteringen zijn te zien in de eerste jaren na de diagnose. Het absolute risico om te sterven aan een colorectale tumor verminderde sterk in de tijd en was minder dan 5 procent na 5 jaar. Dat staat te lezen in een publicatie van Felice van Erning (IKNL) en collega's in de European Journal of Cancer. Inzicht in de relatieve, conditionele overleving is nuttig voor zorgverleners om patiënten te informeren en te adviseren tijdens de follow-up.

Colorectaal carcinoom (CRC) is een belangrijk gezondheidsprobleem. In Nederland krijgen per jaar meer dan 13.000 nieuwe patiënten de diagnose CRC. De richtlijn beschrijft wat in het algemeen de beste zorg is voor patiënten met een primair of gemetastaseerd colorectaal carcinoom en doet aanbevelingen voor de screening, diagnostiek, behandeling en nazorg. De richtlijn is bestemd voor alle professionals die betrokken zijn bij de diagnostiek, behandeling en begeleiding van patiënten met deze aandoeningen.

Patiënten met peritoneale carcinomatosis van colorectale oorsprong die acute symptomen vertonen, kunnen veilig worden geopereerd in combinatie met een HIPEC-behandeling. Zeker zo belangrijk is dat de 5-jaarsoverleving van deze patiënten gelijk is aan patiënten die electieve zorg kregen. Thijs van Oudheusden (CZE) en collega's stellen in Annals of Surgical Oncology dat deze uitkomsten ‘veelbelovend' zijn en dat chirurgie en HIPEC daarom bij deze patiënten overwogen dient te worden.

De maand maart is darmkankermaand. Marloes Elferink (onderzoeker) en Otto Visser (hoofd registratie) beiden werkzaam bij IKNL, geven cijfers over incidentie, sterfte en overleving van darmkanker in Nederland.

Diabetes heeft invloed op de presentatie van dikkedarmkanker alsmede de behandeling en het resultaat van deze ziekte. Dit kan voor patiënten met dikkedarmkanker én diabetes leiden tot een lagere, totale overlevingskans in vergelijking met patiënten zonder diabetes. Die conclusie trekken Marjolein Zanders en collega's op basis van een uitgebreide literatuurstudie naar de complexe relatie tussen diabetes, dikkedarmkanker en de overleving van deze patiënten. De resultaten zijn gepubliceerd in ‘Diabetes & Metabolism'.

Patiënten met dikkedarmkanker die laparoscopische resectie ondergaan, worden minder vaak gediagnosticeerd met peritonitis carcinomatosa in vergelijking met patiënten die open chirurgie krijgen. Gelet op het feit dat er momenteel doeltreffende behandeling beschikbaar is voor geselecteerde patiënten met peritonitis carcinomatosa, is grondige inspectie van het buikvlies van groot belang om deze patiënten een grotere kans op een langere overleving en zelfs genezing te bieden. Dat schrijven I. Thomassen en collega's in European Journal of Surgical Oncology.

Volgens de Nederlandse richtlijn bestaat de standaard adjuvante chemotherapie voor patiënten met stadium III coloncarcinoom uit fluorouracil, leucovorin en oxaliplatin. De richtlijn geeft ook aan dat een adjuvant schema zonder oxaliplatin overwogen kan worden in geval van hoge leeftijd en/of comorbiditeit. Hoewel er voor individuele patiënten valide redenen kunnen zijn om af te wijken van de standaard behandeling, duiden variaties in behandeling tussen ziekenhuizen erop dat argumenten om van de richtlijn af te wijken verschillend worden geïnterpreteerd.