Impact positieve klieren na neoadjuvante chemotherapie op vervolgbehandeling

Tumorresten in de okselklieren na neoadjuvante chemotherapie is de doorslaggevende factor voor het geven van radiotherapie na een mastectomie. Preoperatieve identificatie van patiënten die in aanmerking komen voor radiotherapie na een mastectomie is essentieel om tot gezamenlijke besluitvorming te komen voor het kiezen van het optimale tijdstip van een borstreconstructie. In deze studie is de kans bepaald op het vinden van positieve schildwachtklieren bij klinisch kliernegatieve (cN0) patiënten na neoadjuvante chemotherapie.

Opzet

De onderzoekers identificeerden alle patiënten met borstkanker (stadium cT1-3N0) in de Nederlandse Kankerregistratie (NKR) die tussen 2010 en 2016 zijn behandeld met neoadjuvante chemotherapie gevolgd door een mastectomie en een schildwachtklierbiopsie. Binnen dit cohort werd het aandeel positieve schildwachtklieren bepaald voor verschillende subtypen van borstkanker. Ook werd de correlatie geanalyseerd tussen klinische en pathologische variabelen en de aanwezigheid van positieve schildwachtklieren.

Resultaten

In totaal werden de gegevens van 788 patiënten opgenomen in de studie, van wie 197 patiënten (25%) met positieve schildwachtklieren. De laagste percentages positieve schildwachtklieren werden gevonden bij cT1-3N0 ER+HER2+ borstkankerpatiënten (7,2-11,5%), bij cT1-3N0 ER-HER2+ (0-6,3%) en bij triple negatieve cT1-2N0 (2,9-6,2%) patiënten.

De hoogste percentages positieve schildwachtklieren werden gevonden bij cT1-3N0 ER+HER2- (23,8-41,7%) en triple negatieve cT3N0 borstkankerpatiënten (30,4%). Multivariabele regressieanalyse toonde aan dat de volgende variabelen van borstkanker samenhingen met positieve schildwachtklieren: cT2 (risico 1,93), cT3 (risico 2,56), graad 3 (risico 0,44) en subtype ER+HER2- (risico 3,94).

Conclusie

Sanaz Samiei en collega’s concluderen dat bij patiënten met cT1-3N0 ER+HER2+, cT1-3N0 ER-HER2+ en triple negatieve cT1-2N0 borstkanker die behandeld zijn met neoadjuvante chemotherapie, een directe borstreconstructie als een acceptabele optie overwogen kan worden vanwege het lage risico op het vinden van positieve schildwachtklieren. Echter, bij patiënten met cT1-3N0 ER+HER2- en triple negatieve cT3N0 borstkanker die behandeld zijn met neoadjuvante chemotherapie dienen risico’s en voordelen van een directe borstreconstructie besproken te worden met de patiënt. Dit vanwege het relatief hoge risico op een positieve uitslag van de schildwachtklierprocedure met als gevolg een noodzaak van postoperatieve radiotherapie.

Aanbevelingen

Bij patiënten met een verhoogd risico, die desondanks een directe borstreconstructie wensen, kan volgens de onderzoekers een schildwachtklierprocedure na neoadjuvante chemotherapie overwogen worden vóórafgaand aan de borstoperatie om de noodzaak van postoperatieve radiotherapie te bepalen. Een belangrijke voorwaarde is wel dat mogelijke complicaties van postoperatieve radiotherapie uitgebreid met de patiënt besproken dienen te worden voor het geval dat voorafgaand aan de borstreconstructie toch positieve schildwachtklieren worden aangetroffen.

Mogelijke complicaties bij postoperatieve radiotherapie zijn mede afhankelijk van het type borstreconstructie (implantaat versus autoloog). Bij implantaten kan postoperatieve radiotherapie een negatieve invloed hebben op de esthetische uitkomst en bijdragen aan een verhoogd risico op kapselcontractuur. Bij autologe borstreconstructies kan postoperatieve radiotherapie leiden tot verhoogde kans op vetnecrose en volumeverlies.

• Samiei S, van Kaathoven BN, Boersma L, Granzier RWY, Siesling S, Engelen SME, de Munck L, van Kuijk SMJ, van der Hulst RRJW, Lobbes MBI, Smidt ML, van Nijnatten TJA. ‘Risk of Positive Sentinel Lymph Node After Neoadjuvant Systemic Therapy in Clinically Node-Negative Breast Cancer: Implications for Postmastectomy Radiation Therapy and Immediate Breast Reconstruction.’ Ann Surg Oncol. 2019 Jul 29.

• Meer informatie over deze publicatie is verkrijgbaar via bibliotheek@iknl.nl