Regiorapportages in de hemato-oncologie

Onderzoek met ‘population-based’ gegevens is nodig, bijvoorbeeld om te beoordelen of de bevindingen van doorslaggevende RCT's ten goede komen aan patiënten in de dagelijkse zorgpraktijk. Met behulp van regiorapportages met de uitkomsten van patiënten per ziekenhuis, evalueren hematologen de zorg binnen regionale hematologische samenwerkingsverbanden. 
 

Wat is het percentage patiënten met symptomatisch multipel myeloom bij wie  cytogenetisch onderzoek is verricht? Geef ik mijn patiënten met een stadium III diffuus grootcellig B-cellymfoom (DLBCL) zes of acht kuren R-CHOP en wat doen mijn collega-hematologen? Zomaar een greep uit veelgestelde vragen door hematologen in Nederland. Gerandomiseerde, gecontroleerde studies vormen de basis om vernieuwingen te realiseren op het gebied van diagnostiek, nieuwe geneesmiddelen en behandelstrategieën. 


Met gegevens uit de Nederlandse Kankerregistratie kunnen hematologen vervolgens beoordelen of bevindingen van deze studies ten goede komen aan patiënten. En door uitkomsten van patiënten in de dagelijkse hemato-oncologische zorgpraktijk zichtbaar en bespreekbaar te maken binnen regionale hematologische  samenwerkingsverbanden (een zogenoemde regiorapportage), kunnen vragen zoals hierboven genoemd worden geëvalueerd.

In verschillende regio’s worden de uitkomsten per ziekenhuis niet meer anoniem besproken en kunnen hematologen hun zorg dus nog beter vergelijken. Ook patiëntenvereniging Hematon is geïnteresseerd in de uitkomsten op regionaal niveau en in ieder geval in één regio ook welkom voor de bespreking van de regiorapportage. Voor optimale zorg in de regio is immers inbreng en samenwerking met alle partijen nodig en is de patiënt uiteindelijk de belangrijkste betrokkene. 

Download via onderstaande link het artikel in het Nederlandse Tijdschrift voor Hematologie over de regiorapportages:

• C.H. Korf-van Vliet, dr. M. Brink, prof. dr. J.J. Cornelissen, prof. dr. N.M.A. Blijlevens en dr. A.G. Dinmohamed. Regiorapportages: wat, hoe en waarom? NED TIJDSCHR HEMATOL 2018;15:229-32