Resultaat behandeling synoviaal sarcoom daalt met stijgende leeftijd

Het resultaat van behandeling van synoviaal sarcoom neemt af naarmate de leeftijd van deze patiënten hoger is. Deze bevinding staat los van de locatie van de primaire tumor, de tumorgrootte en de aangeboden behandeling. Dat blijkt uit een landelijke, retrospectieve studie uitgevoerd door specialisten en onderzoekers van Radboudumc, Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis en IKNL. Volgens de onderzoekers is het belangrijk om de rol van leeftijd en en biologische tumoreigenschappen verder te onderzoeken in toekomstige, klinische studies. 

De onderzoekers voerden een landelijke, retrospectieve studie uit om de voorspellende waarde van de leeftijd te verkennen bij patiënten met synoviaal sarcoom (wekedelenkanker) aan de hand van gegevens van 613 patiënten afkomstig uit de databank van de Nederlandse Kankerregistratie. De prognostische relevantie van leeftijdsgroepen (kinderen, adolescenten en jonge volwassenen, volwassenen en ouderen) werd geschat met behulp van Kaplan-Meier overlevingscurves en multivariabele Cox-risicomodellen.

Resultaten
In totaal hadden 461 patiënten een gelokaliseerde ziekte bij diagnose. De totale 5-jaarsoverleving was 89,3 ± 4,6% bij kinderen (n = 54); 73,0 ± 3,8% bij adolescenten en jonge volwassenen (n = 148); 54,7 ± 3,6% bij volwassenen (n = 204) en 43,0 ± 7,0% bij ouderen (n = 55). Uit de univariabele analyses op de behandelde patiënten bleek dat behandelingsmethoden geen significant effect hadden op de overleving. Multivariabele analyses identificeerden echter leeftijd bij diagnose, tumorlokalisatie en grootte van de tumor als belangrijke onafhankelijke factoren die invloed uitoefenen op de overleving van deze groep. Zowel tumorlokalisatie als tumorgrootte waren gelijkmatig verdeeld over de leeftijdsgroepen.

Conclusies
Myrella Vlenterie (Radboudumc) en collega’s komen tot de conclusie dat het resultaat van behandeling van synoviaal sarcoom significant afneemt met het stijgen van de leeftijd van deze patiënten, ongeacht de locatie van de primaire tumor, de grootte van de tumor en de aangeboden behandeling. Volgens de onderzoekers zijn de uitkomsten van deze studie van belang bij het ontwerpen van toekomstige, klinische studies naar gelokaliseerd synoviaal sarcoom. Verder onderzoek naar verschillen in biologische tumoreigenschappen bij de diverse leeftijdsgroepen kan bijdragen aan behandelmethodieken gericht op tumorspecifieke kenmerken.

  • Vlenterie M, Ho VK, Kaal SE, Vlenterie R, Haas R, van der Graaf WT: ‘Age as an independent prognostic factor for survival of localised synovial sarcoma patients.’

  • Meer informatie over deze publicatie is verkrijgbaar via bibliotheek@iknl.nl

Gerelateerd nieuws

Patiënt met kanker wil specifieke overlevingscijfers: voor vier kankersoorten is deze informatie nu beschikbaar

moeder en dochter

Vorig jaar leverde IKNL specifieke overlevingscijfers voor borstkanker, darmkanker, longkanker en prostaatkanker op basis van een aantal patiënt- en tumorkenmerken. In de pilot konden deelnemers van kanker.nl deze cijfers raadplegen, nadat zij waren ingelogd met hun account. De pilot is succesvol afgesloten en nu komen de specifieke overlevingscijfers voor deze vier tumorsoorten voor bezoekers aan kanker.nl openbaar beschikbaar en is inloggen met een account niet meer nodig.

lees verder

Behandelresultaten van ROS1 longkanker in Nederland

arts laptop longkanker

ROS1 translocatie is een zeldzame vorm van longkanker die gevoelig is voor behandeling met een eiwitremmer. In de studie van Deirdre Hekkelman-ten Berge, arts-onderzoeker in het Erasmus Medisch Centrum en radioloog in het Admiraal de Ruiter ziekenhuis, en collega's werd onderzocht hoe vaak ROS1 voorkomt in Nederland, hoe het behandeld werd en wat de praktijkresultaten waren. De tweejaars-overleving na behandeling met eiwitremmers was 53%. Progressievrije overleving was slechts 8.6 maanden en werd vooral beperkt door het optreden van uitzaaiingen in de hersenen. De onderzoekers concluderen dat bij deze patiëntengroep al op het moment van diagnose een hersenscan moet worden uitgevoerd en dat er behoefte bestaat aan nieuwe eiwitremmers die ook actief zijn in de hersenen.

lees verder